De 6 maanden dip na de bevalling: je bent niet gek, je bent mens
Je hebt het idee dat je er eindelijk een beetje in begint te komen. De nachten zijn ietsje beter (soms), je lijf voelt weer een beetje van jou, en je baby lacht. Je zou je top moeten voelen, toch?
En toch… voel je je vlak. Vermoeid. Geïrriteerd. Emotioneel. Alsof de roze wolk (als die er al was) definitief is opgelost in een dikke mist van twijfel, sleur en vermoeidheid.
Welkom bij de 6 maanden dip na de bevalling. En nee, je bent niet de enige. Je bent ook niet gek. Je bent een moeder die net 6 maanden een megamarathon heeft gelopen zonder rustpauze.
Wat is de 6 maanden dip precies?
De “6 maanden dip” is geen officiële medische term, maar wel een veelvoorkomende ervaring bij moeders. Het is dat moment waarop:
- Je hormonen opnieuw aan het veranderen zijn
- Je lichaam nog steeds aan het herstellen is
- De adrenaline van de eerste fase opraakt
- De echte vermoeidheid binnenkomt
- En je omgeving denkt dat je “wel weer back on track bent”
Kortom: je systeem zegt rustiger aan, terwijl de wereld juist verwacht dat je weer op volle kracht draait.
Waarom gebeurt dit rond de 6 maanden?
Laten we even naar de feiten kijken:
Hormonale verschuiving
Als je borstvoeding geeft, beginnen je oestrogeen- en progesteronlevels langzaam te veranderen. Je menstruatie kan terugkomen, je slaap verandert, je huid en haar reageren. Het is een soort tweede hormonale herstart.
Chronisch slaaptekort
Na 6 maanden slaap je misschien wel iets beter, maar de opgebouwde vermoeidheid begint zich nu echt te laten voelen. En slaaptekort = minder veerkracht, minder energie, meer prikkelbaarheid.
Mentale overload
De eerste maanden leef je op instinct en adrenaline. Nu begint het leven ‘weer door te gaan’ (werk, sociale verplichtingen, huishouden) en stapelt alles zich op. En dat kan je brein behoorlijk overweldigen.
Minder aandacht van je omgeving
In het begin stond iedereen klaar met soep, cadeaus en hulp. Na 6 maanden? Verwacht de buitenwereld dat je ‘gewoon weer jezelf bent’. Maar jij voelt dat helemaal nog niet zo.
Hoe weet je of jij erin zit?
Herken je dit?
- Je voelt je vaker somber, vlak of prikkelbaar
- Je hebt weinig zin in sociale dingen
- Je denkt: “Is dit het nou?” of “Waarom voel ik me zo rot terwijl ik dankbaar zou moeten zijn?”
- Je barst sneller in huilen uit (of bent juist verdoofd)
- Je energie is weg, hoe goed je ook probeert te eten of slapen
Dan zit je er misschien middenin. En dat is oké. Echt.
Wat kun je doen bij een 6 maanden dip?
Geen quick fixes helaas, maar deze dingen kunnen wel echt verschil maken:
- Erken dat je je zo voelt
Je hoeft je niet te schamen of je gevoelens te rechtvaardigen. De druk om “dankbaar en gelukkig” te zijn maakt het vaak juist zwaarder. Je mag even niet oké zijn.
- Praat erover
Met je partner. Een vriendin. Een andere moeder. Of met een professional. Uitspreken = ontlasten. Soms lucht een goed gesprek al enorm op.
- Doe minder, niet meer
Je instinct zegt misschien: harder je best doen. Maar je hebt rust nodig, geen to-do lijst. Laat dingen los die niet nu hoeven. De wereld draait echt nog wel zonder die opgevouwen was.
- Check je voeding, supplementen en bloedwaarden
IJzertekort, vitamine D-tekort en een verstoorde schildklier zijn geen zeldzaamheid na een bevalling. Twijfel je? Vraag je huisarts om bloedonderzoek.
- Beweeg zacht, niet hard
Wandelen, stretchen, yoga, beweging helpt om uit je hoofd te komen en je stemming te verbeteren, zonder dat je je lijf uitput.
- Plan een moment voor jezelf (zonder schuldgevoel)
Al is het maar 20 minuten. Je hoeft er niet productief mee te zijn. Even ademen. Even niets. Even jij.
Wanneer zoek je hulp?
Als je merkt dat je dip meer is dan een paar baaldagen, als je je somberheid niet kwijt raakt, geen plezier meer voelt, slaapproblemen hebt of angstig bent, neem dan contact op met je huisarts. Je bent niet zwak, je zorgt voor jezelf.
Tot slot: je bent niet de enige, en dit gaat voorbij
Die 6 maanden dip voelt soms alsof je het allemaal niet goed doet. Maar geloof me: dit is zo normaal. Je lijf en hoofd zijn nog steeds aan het herstellen. Je doet het goed. Je hoeft niet te stralen. Alleen maar te ademen en een beetje lief te zijn voor jezelf.
